Türk belediyeciliği yönetiminde "vesayet denetimine" mukayeseli bir bakış

Küreselleşen ve sürekli gelişen dünyada değişen ve dönüşen yapılardan birisi de yerel yönetimler olmaktadır. Demokratik atılımların hızla yaygınlaşması, dengeli biçimde yönetim yapısını mecbur kılmış bu durumda gerek ulusal çerçevede gerekse de uluslararası çerçevede düzenlemeler yapılmış ve yapılmaktadır. Dünyada yaşanan bu gelişimlere paralel olarak Türkiye de demokratik atılımlara önem vermektedir. Gerek Avrupa kültürüne uyum sağlamak gerekse de demokratik gelişimden ve küresel ekonomiden pay almak amacıyla yerel yönetimler alanında hem mevzuat bazında hem de uygulama bazında değişiklikler yapmaktadır.Türkiye’de yakın zamanda yapılan 5393 sayılı Belediye Kanunu, 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu, Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı reformuna uyum süreci gibi gelişmeler, demokratik gelişmenin önünü açmış ve yerel yönetimlerin kabul görürlüğünü daha da artırmıştır. Sayılı yasal düzenlemeler aynı zamanda merkezi yönetim ve yerel yönetimler arasındaki denetim türlerini de güncellemiş ve kapsamlı şekilde düzenlemiştir.Çalışma sonucunda; yerel özerklik alanında yapılan çalışmaların demokratik gelişime paralel olarak arttığı gözlemlenmiş; ancak yine de bu gelişimin idarenin bütünlüğünü bozacağı korkusunu da beraberinde getirdiği görülmüştür. Merkezi yönetimin varlığına önem veren ve merkeziyetçi bir yapıya sahip olan Türkiye, her ne kadar demokratik atılımlar çerçevesinde mevzuat düzenlemesi yapsa da ya da reformlara ayak uydurmaya çalışsa da sonuç olarak, Üniter yapıdan ve merkeziyetçi Küreselleşen ve sürekli gelişen dünyada değişen ve dönüşen yapılardan birisi de yerel yönetimler olmaktadır. Demokratik atılımların hızla yaygınlaşması, dengeli biçimde yönetim yapısını mecbur kılmış bu durumda gerek ulusal çerçevede gerekse de uluslararası çerçevede düzenlemeler yapılmış ve yapılmaktadır. Dünyada yaşanan bu gelişimlere paralel olarak Türkiye de demokratik atılımlara önem vermektedir. Gerek Avrupa kültürüne uyum sağlamak gerekse de demokratik gelişimden ve küresel ekonomiden pay almak amacıyla yerel yönetimler alanında hem mevzuat bazında hem de uygulama bazında değişiklikler yapmaktadır.Türkiye’de yakın zamanda yapılan 5393 sayılı Belediye Kanunu, 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu, Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı reformuna uyum süreci gibi gelişmeler, demokratik gelişmenin önünü açmış ve yerel yönetimlerin kabul görürlüğünü daha da artırmıştır. Sayılı yasal düzenlemeler aynı zamanda merkezi yönetim ve yerel yönetimler arasındaki denetim türlerini de güncellemiş ve kapsamlı şekilde düzenlemiştir.Çalışma sonucunda; yerel özerklik alanında yapılan çalışmaların demokratik gelişime paralel olarak arttığı gözlemlenmiş; ancak yine de bu gelişimin idarenin bütünlüğünü bozacağı korkusunu da beraberinde getirdiği görülmüştür. Merkezi yönetimin varlığına önem veren ve merkeziyetçi bir yapıya sahip olan Türkiye, her ne kadar demokratik atılımlar çerçevesinde mevzuat düzenlemesi yapsa da ya da reformlara ayak uydurmaya çalışsa da sonuç olarak, Üniter yapıdan ve merkeziyetçi Üniter Devlet, Merkezi Yönetim, Yerinden Yönetim, Denetim, İdari Vesayet--------------------Unitary State, Central Administration, Decentralization, Supervision, Administrative Guardianshi